Miniony czas dał nam okazję do uczenia się rozumienia istoty różnorodnych zjawisk atmosferycznych charakterystycznych dla pór roku, rozumienia, że prawa natury należy szanować, że trzeba umieć sobie z nimi radzić, chociażby poprzez to, że ubierzemy się stosownie do pogody, i jak unikać zagrożeń na przykład podczas ulewnego deszczu czy silnego wiatru. Uczą one także rozumienia konsekwencji zjawisk, ich przewidywania, zapobiegania niebezpieczeństwu, uczą podejmowania rozsądnych decyzji i nienarażania się na niebezpieczeństwo.

Jak uczyć dzieci rozumienia pojęcia ojczyzna, jak uczyć szacunku wobec narodu? Najlepiej zacząć od kształtowania pojęć, które są dziecku najbliższe – dom, rodzina, następnie rozwijać w dzieciach poczucie dumy z przynależności do lokalnej społeczności, zapoznawać je z obyczajami i osiągnięciami kulturalnymi. Zadbać o to, aby dzieci miały okazję uczestniczyć w lokalnych uroczystościach organizowanych z okazji ważnych rocznic, obchodów świąt. Symbole narodowe, tradycje i święta pomagają snuć nić łączącą obecne pokolenia z przeszłymi, kształtują poczucie przynależności do określonej większej grupy. Rozwijając poczucie przynależności do własnego narodu, ucząc poszanowania i pielęgnowania jego tradycji, rozpalając miłość do własnej ojczyzny, jednocześnie powinniśmy uczyć poczucia przynależności do wielkiej wspólnoty ludzi na całej kuli ziemskiej. Uczyć rozumienia różnic kulturowych i ich poszanowania, życzliwości i sympatii dla ludzi w ogóle.

Najpierw dom, potem także przedszkole, szkoła… stara się kształtować w dzieciach postawy prospołeczne. Zachowania prospołeczne obejmują różnorodne aspekty pomagania, troszczenia się o innych, współpracy, działania dla dobra innych. Podstawą bezinteresownego czynienia ludziom dobra. Począwszy od okresu późnego dzieciństwa, gdy dzieci rozumieją już, że inni ludzie są osobami żyjącymi w określonym czasie i miejscu i że posiadają własną historię i tożsamość, mogą doświadczyć właściwej empatii. Dzieci coraz lepiej rozróżniają własne i cudze stany emocjonalne i są bardziej skłonne do przeżywania współczucia. Trzeba je do tego zachęcać i dawać przykład takiego postępowania, a codzienne przebywanie wśród rówieśników to doskonałe warunki do nabywania zachowań prospołecznych.

            Zachowanie umiaru to niezwykle cenna umiejętność życiowa. Dotyczy ona wielu aspektów życia. Uczenie umiaru w wieku przedszkolnym dotyczy w znacznej mierze sfery materialnej. Umiejętność doceniania tego, co się posiada, to wielka sztuka i szczególne wyzwanie we współczesnej konsumpcyjnej kulturze, w której jesteśmy nieustannie zaskakiwani nowościami i ścigani przez pokusy posiadania nowych rzeczy. O ile dorośli są w stanie w dużo większej mierze oprzeć się reklamom, to dzieciom dużo trudniej być odpornym na atrakcyjne nowości i trzeba im w tym pomóc.